Czy da się odwiedzić Londyn nie biorąc urlopu? Jak najbardziej, wystarczy weekend :). Przekonajcie się wraz z nami!

Brytyjską przygodę rozpoczynamy w sobotni poranek - po ósmej lokalnego czasu lądujemy na płycie lotniska Londyn Stansted. Szybko szukamy autobusu do centrum miasta. Ooo, tu jest! Po podróży trwającej godzinkę z hakiem wysiadamy przed domem Sherlocka Holmesa przy Baker Street. Chwila na oględziny i ruszamy dalej - kolejny punkt to położony nieopodal Regent's Park, gdzie na jednej z drewnianych ławek pożywiamy się się drugim śniadaniem.

Czas ruszać dalej! Plecaki na plecy  i udajemy się w kierunku Oxford Street oraz Soho - chcemy poczuć ducha chińskiej dzielnicy miasta. Spójrzcie na te energetyczne, tęczowe ozdoby ulicznych sufitów!

Soho zaliczone, czas skierować się ku głównym atrakcjom turystycznym Londynu. Po drodze mijamy Taylor Swift w budce telefonicznej:

Jest i główna atrakcja - Big Ben! Co prawda w remontowym kubraczku, lecz rozpoznajemy od razu tę charakterystyczną dominantę panoramy Londynu.

Okej, klasyczna sesja na Westminster Bridge zaliczona - czas na spotkanie z królową, ruszamy w kierunku Buckingham Palace, lecz zanim tam dojdziemy - chwila na przyjrzenie się fasadzie Opactwa Westminster - robi wrażenie!

...a kończymy tę pełną wrażeń sobotę podziwiając Tower Bridge. Most o zmroku wygląda naprawdę olśniewająco, szczególnie na tle drapaczy chmur, które rozświetlają niebo, gdy skieruje się wzrok na prawo. Ach, piękny dzień! Na zakończenie przechodzimy Tower Bridge w tę i z powrotem i powoli kierujemy się w stronę stacji...

W niedzielny poranek spacerujemy przez miasto w stronę Stadionu Olimpijskiego, o siódmej mieszkańcy dopiero przewracają się na lewy bok w łóżkach ;) Wsiadamy do autobusu wiozącego nas na lotnisko i wycieczka pomału dobiega końca. Z okien podziwiamy ruralistyczne krajobrazy Anglii, a im wyżej i dalej od granicy - tym więcej wody. I jeszcze więcej wody:

 Po dwóch godzinach lądujemy w Poznaniu. Wyglądając za okno doznaję zwątpienia, czy to na pewno moje miasto, czy jeszcze Londyn - za oknem urwanie chmury, a na Placu Wolności diabelski młyn (do złudzenia przypominający London Eye). Nic z tych rzeczy, to tylko listopadowa pogoda plus budujący się w centrum Jarmark Bożonarodzeniowy

Pewna bliska osoba powiedziała mi kiedyś, że warto zapisywać tytuły przeczytanych książek. Pomysł przypadł mi do gustu i zaczynam trzeci rok prowadzenia własnego spisu czytelniczej podróży przez kolejny rok. 

Przyjrzałam się ostatnio bliżej dopiero co  zakończonej liście i wybrałam kilka
z ciekawszych pozycji, jakie przeszły przez moje ręce (i oczy;)) i zapadły mi najbardziej w pamięci. Ciekawa jestem, które z nich również czytaliście (i może akurat w ubiegłym roku?;))

Na początek książka, z którą weszłam w 2017 - to autobiografia szanowanego neurochirurga, który dzieli się sposobami na realizację marzeń, których miał okazję nauczyć się w dzieciństwie. I nie, nie jest to przesłodzona bajka, lecz historia życia z dolinami i pagórkami. Chociaż w trakcie czytania miałam miejscami wrażenie, że przedstawiane są oczywiste oczywistości - sporo wyniosłam z tej lektury i regularnie moje myśli powracały do  niej regularnie w trakcie całego roku. Jeśli chcesz uporządkować swoją wiedzę na temat symbiotycznej współpracy dwóch tytułowych, kluczowych organów ludzkiego ciała oraz poznać techniki pracy nad nimi, a także poczytać o tym, że w życiu nie ma przypadków - to coś zdecydowanie dla Ciebie!

W tym roku przeczytałam kilka poradników, a te dwa zapamiętałam najbardziej - z Radkiem Kotarskim rozgryzałam tajniki skutecznego uczenia się języków obcych - sporo konkretów, łączy teorię z praktyką, zachęca tym, że autor przetestował opisane metody na sobie samym. Warta poznania (i do połknięcia szybciutko ;)).

W zeszłym roku zaczęłam śledzić twórczość Oli w internecie (bardzo lubię jej podcasty na temat prowadzenia biznesu online) i miałam okazję zapoznać się również z jej książką - nie brakuje tu praktycznych porad i motywacyjnych kopniaków  w cztery litery. Po prostu dobry w odbiorze poradnik!

Zbiór reportaży na temat aktualnych losów dawnych ośrodków wojewódzkich -  smutna historia zapomnienia i minionych lat. Kto lepiej opisałby klimat polskich miast czy scharakteryzował ich mieszkańców, jeśli nie Springer? Intrygująca podróż w czasie i po całym kraju.

Jakie książki zaintrygowały czy zainspirowały Was najbardziej w 2017 roku?

P.S. Dziękuję ogromnie wszystkim, którzy w tym roku podzielili się ze mną książkami! ;))