Pomysł na powyższą podkładkę chodził za mną od dawna - w szufladzie czekał na dobry moment poczciwy sznurek jutowy. A na stoliku - stara podkładka po trzech powodziach kawowych i dwóch zalaniach herbatą. Wykonanie tego super prostego gadżetu zajęło mi zawrotne pięć minut - mniej niż wypicie herbaty ;-)
Największy (i zarazem jedyny) problem stanowiło znalezienie odpowiedniego kleiwa, by to tekturki przymocować sznurek- próbowałam z klejem (do decoupage, a jakże inaczej - przecież tylko taki oprócz kleju w sztyfcie znajdę w szafce w ciemno), ale niestety nie dał rady. Sznurek się kleił, ale nie przyklejał, tekturka natomiast namakała.
W pewnej chwili mnie olśniło - dziewczyno, inżynierze! Idź po najprostszej linii oporu, nie taplaj się w mokrym kleju, lecz sięgnij po dwustronną taśmę klejącą. To był strzał w dziesiątkę! Sznurek trzyma się podkładki bez zarzutu :)
Finished, czas na herbatę!
Jeśli wezmę się za recykling kolejnej podkładki - spróbuję innego ułożenia sznurka:)
Nie mogę uwierzyć, że już w czerwcu minie równo pół roku odkąd zaczęłam przygodę z pracą w korporacji - czas ucieka jak szalony! Jak minęły pierwsze miesiące? Czego mnie nauczyły? Czy ogarniam? Zobaczmy dalej...
Cieszę się, że ktoś postanowił dać mi szansę - szansę na start w dorosłe życie. Gdyby ktoś rok temu, gdy pisalam magisterkę, powiedział mi, że teraz będę zajmować się księgowaniem faktur i kontaktem z zagranicznymi dostawcami (w tym rozwiązywać trudne sprawy telefonicznie, o zgrozo;D) popukałabym się w czoło. Serio, ja? Przecież się na tym nie znam! A tu zdziwienie -powoli, małymi kroczkami idę do przodu i ogarniam coraz więcej. Życie jest za krótkie, żeby blokować się wymyślonymi przeze mnie ograniczeniami.
Najważniejsze, czego do tej pory się nauczyłam? Zarządzanie czasem i nie marnowanie go. Aż sama się dziwię, że można skupiać się na cyferkach przez osiem godzin dziennie - a pomyśleć, że na początku studiów przeżycie w skupieniu półtorej godziny wydawało się ciężko osiągalne;)
W tym całym poukładanym, logicznym świecie brakuje mi jednego - twórczej zabawy, blogowania. Staram się sięgać po kolorowanki, wciągające książki, a ostatnio - wróciłam do nauki nowoczesnej kaligrafii (przecież brush pen nie może leżeć nieużywany, nie po to go kupiłam!).
